Στο Πάνθεον των Μεγάλων Ελλήνων ο Γλαύκος Κληρίδης, με παρακαταθήκη το όραμα του για μια Κύπρο ελεύθερη και ενωμένη.-
Η εξόδιος ακολουθία.- Δημοσία δαπάνη και με τιμές εν ενεργεία αρχηγού κράτους κηδεύτηκε χθες ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γλαύκος Κληρίδης, ένας ηγέτης που πορεύτηκε στα χνάρια της Κυπριακής Δημοκρατίας και πρωταγωνίστησε σε όλους τους σημαντικούς σταθμούς της. Πολιτεία, Εκκλησία, ξένες αντιπροσωπείες και λαός απηύθυναν το ύστατο χαίρε στην εκκλησία Της Του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο, η οποία αποδείχθηκε πολύ μικρή για να χωρέσει τις χιλιάδες κόσμου που συγκεντρώθηκε από πολύ νωρίς, προκειμένου να παρακολουθήσει την εξόδιο ακολουθία. Εν μέσω παρατεταμένων χειροκροτημάτων έφτασε στην εκκλησία η σορός του ιστορικού ηγέτη, η οποία ήταν τοποθετημένη σε κιλλίβαντα πυροβόλου. Το φέρετρο με τη σορό του ιστορικού ηγέτη έφτασε στην εκκλησία με τη συνοδεία αγήματος, του Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, του Έλληνα πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, της θυγατέρας του εκλιπόντος, Καίτης και του στενού φίλου και συνεργάτη του Παντελή Κούρου. Στον περίβολο του ναού βρίσκονταν επίσης μέλη της ΝΕΔΗΣΥ και της φοιτητικής παράταξης Πρωτοπορία, οι οποίοι ντυμένοι στα μαύρα και κρατώντας πλακάτ, παρατάχθηκαν απέναντι από το ναό. Στο καλό Καπετάνιε…
Τον επικήδειο λόγο, κατόπιν επιθυμίας της οικογένειας, εκφώνησε ο πρόεδρος Αναστασιάδης. «Να πας στο καλό αγαπημένε μας Πρόεδρε, αγαπημένε μας καπετάνιε». Με τα λόγια αυτά αποχαιρέτησε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης τον Γλαύκο Κληρίδη μέσα σε φορτισμένη συναισθηματικά ατμόσφαιρα. Μετά το τέλος του επικήδειου έγινε κατάθεση στεφάνων από πολιτικούς και πολιτειακούς αξιωματούχους.
Την ελληνική κυβέρνηση στην κηδεία εκπροσώπησε ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς. Τη Σερβία εκπροσώπησε ο Πρόεδρος, Τόμισλαβ Νίκολιτς και ο υπουργός Εξωτερικών Ίβαν Μρκιτς. Το Ισραήλ εκπροσώπησε ο υπουργός Τουρισμού της χώρας, Ούζι Λάνταου.
Από τ/κ πλευράς στην κηδεία παρέστησαν μεταξύ άλλων, ο τέως ηγέτης των Τ/κ, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ με τη σύζυγό του, Όγια, ο ΓΓ του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού κόμματος, Ασίμ Ακανσόι, ο πρόεδρος του κόμματος Ενωμένη Κύπρος, Ιζέτ Ιζτζιάν, ο πρόεδρος του κόμματος Κοινοτικής Δημοκρατίας, Τζεμάλ Οζγιγίτ, και ο εγγονός του Ραούφ Ντενκτάς και γιος του Σερντάρ, Ραούφ Ντενκτάς.
Κατά τη διάρκεια της κηδείας τόσο εντός όσο και εκτός του ναού έντονη ήταν η παρουσία της Αστυνομίας, τόσο για την ασφάλεια των επισήμων, όσο και τη διευκόλυνση της τροχαίας κίνησης.
Στο Κοιμητήριο.-
Συγκίνηση διακατείχε όλους όσοι είχαν κατακλείσει το κοιμητήριο Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στη Λευκωσία, όπου ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Γλαύκος Κληρίδης επαναπαύεται πλέον στον οικογενειακό του τάφο μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο Λίλα-Ειρήνη.
Με την άφιξη της πομπής στο Κοιμητήριο, ο κόσμος άρχισε να χειροκροτεί κάτω από τον πένθιμο ήχο της Φιλαρμονικής της Αστυνομίας.
Σε παράταξη οι στρατιώτες απέδωσαν τις ανάλογες τιμές στον ιστορικό ηγέτη.
Έντονη ήταν η παρουσία της Αστυνομίας και του στρατού για λόγους ασφαλείας.
Το φέρετρο τοποθετήθηκε πάνω σε ειδικό σκεύασμα δίπλα από τον τάφο. Παρόλο που είχε δημιουργηθεί ειδική εξέδρα για τους επισήμους, τελικά η πορεία σταμάτησε στον τάφο.
Όλοι ήταν γύρω από τον Γλαύκο Κληρίδη. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης και η σύζυγος του Άντρη, ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου και αξιωματούχοι του κόμματος, Υπουργοί, βουλευτές, ο προσωπικός του ιατρός Ιωσήφ Κάσιος, ο στενός του φίλος και συνεργάτης Παντελής Κούρος, άλλοι φίλοι και συνεργάτες αλλά και απλός κόσμος.
Η κόρη του Καίτη με τον σύζυγό της Κώστα Σιαμμά με αξιοπρέπεια αποχαιρετούσαν τον άνθρωπο-πατέρα. Όλοι, συμπεριλαμβανομένου και του Προέδρου Αναστασιάδη, δάκρυσαν στο τελευταίο αντίο με τον μεγάλο Γλαύκο Κληρίδη.
Το τρισάγιο τέλεσε ο Επίσκοπος Μεσαορίας Γρηγόριος.
Καθώς η σορός κατέληγε στην τελευταία κατοικία, υπό τους πένθιμους ήχους της Φιλαρμονικής, ο κόσμος άρχισε να χειροκροτεί και να φωνάζει "Αθάνατος. Ζήτω η Κύπρος", ενώ έψαλαν τον εθνικό ύμνο.
Της Εξοδίου Ακολουθίας προέστη ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος πλαισιούμενος από μέλη της Ιεράς Συνόδου. Το επικήδειο εκφώνησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης.
Δημόσια ευγνωμοσύνη από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη.-
Το μήνυμα του Γλαύκου Κληρίδη ότι η πατρίδα δεν είναι σημείο σύγκρουσης για το χτες και το σήμερα, αλλά όραμα, αισιοδοξία κι ελπίδα για το αύριο, έστειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, στον επικήδειο λόγο, στην κηδεία του πρώην Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκου Κληρίδη.
Στην ομιλία του ο Νίκος Αναστασιάδης εξήρε τον άνθρωπο και τον Ηγέτη, όπως είπε, Κληρίδη και μίλησε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που διαδραμάτισε στη διαμόρφωση της κυπριακής ιστορίας, την προσήλωσή του στη δημοκρατία και την ανοχή στην αντίθετη άποψη, το όραμά του και για τις προσπάθειες του κατά τη διάρκεια της δεκαετούς του παρουσίας στην ηγεσία του κράτους για την επίτευξη μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης του Κυπριακού και για κατάκτηση του στόχου της ένταξης στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Η πολιτική παρακαταθήκη του Γλαύκου Κληρίδη.-
Η πολιτική παρακαταθήκη του Γλαύκου Κληρίδη, είπε, είναι αυτή «της συνεννόησης, του διαλόγου και της συμφιλίωσης, έχει στέρεα θέσει τα θεμέλια που επιτρέπουν στον κυπριακό λαό στο σύνολό του, σε Ε/κ, Τ/κ, Μαρωνίτες, Αρμένιους και Λατίνους βάσιμα να προσβλέπει πως θα ανατείλουν καλύτερες μέρες για την κοινή μας πατρίδα».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έστειλε ένα μήνυμα με τους ίδιους, όπως είπε, με τον Γλαύκο Κληρίδη οραματισμούς, ότι «είμαι αποφασισμένος άοκνα να εργαστώ προκειμένου να επιτύχουμε την εξεύρεση μιας λύσης βασισμένης στις κατά καιρούς συμφωνίες κορυφής, στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών αλλά και τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, που θα μας οδηγεί σε ένα κράτος σύγχρονο που θα σέβεται και θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα του συνόλου των νομίμων πολιτών του».
«Είναι κατά την άποψή μου καιρός να υπερκεράσουμε την εύλογη δυσπιστία που προκάλεσαν τα πάθη και τα μίση του παρελθόντος επειδή μας αξίζει ένα καλύτερο μέλλον», σημείωσε, τονίζοντας ότι «η πατρίδα δεν είναι σημείο σύγκρουσης για το χτες και το σήμερα. Αλλά όραμα, αισιοδοξία κι ελπίδα για το αύριο. Το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας».
Εξέφρασε παράλληλα την ελπίδα ότι «τόσο οι συμπατριώτες μου Τουρκοκύπριοι αλλά και η Τουρκία συμμερίζονται το ίδιο όραμα και προς αυτή την κατεύθυνση θα εργαστούν μακριά από τις όποιες άλλες σκοπιμότητες ώστε να πετύχουμε το συντομότερο αυτό που ήταν βίωμα ζωής του Γλαύκου Κληρίδη».
Σε άλλο σημείο του επικήδειου ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αναφέρθηκε στην πορεία του εκλιπόντος από νωρίς, λέγοντας ότι «στα πρώιμα κιόλας χρόνια του, όταν ασυμβίβαστος με το συντηρητικό κατεστημένο της εποχής του, προβαίνει σε μια πρώτη αντισυμβατική πράξη» και αναφέρθηκε στην αμφισβήτηση εκ μέρους του Γλαύκου Κληρίδη της χρήσης της καθαρεύουσας.
«Οι τότε εφημερίδες έκαναν λόγο για το «μικρό επαναστάτη» και αφιερώνουν κολακευτικά σχόλια για την τόλμη, την παρρησία και το θάρρος του», είπε.
Η προσφορά του στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.-
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αναφέρθηκε στην προσφορά του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όταν «αυτοβούλως εγκαταλείπει την άνεση των φοιτητικών του σπουδών στο Λονδίνο και εθελοντικά κατατάσσεται στη Βρετανική Βασιλική Αεροπορία για να δώσει το δικό του παρών στη μάχη του ελεύθερου κόσμου κατά του φασισμού και του ναζισμού».
Εξέφρασε την άποψη ότι ο «Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος σφράγισε καταλυτικά το χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του Γλαύκου Κληρίδη».
«Βαθιά μέσα του ρίζωσε και άνθησε το όραμα μιας ενωμένης και ειρηνικής Ευρώπης. Μιας Ευρώπης απαλλαγμένης από τα σύνδρομα του νοσηρού εθνικισμού και των πολεμικών συγκρούσεων», τόνισε.
Σε ειδική αναφορά του στη σύζυγό του Λίλλα, την οποία γνώρισε κατά τη διάρκεια του πολέμου, είπε ότι στο πλάι της βρήκε «αγάπη, συντροφικότητα και απόλυτη αφοσίωση και από τα στοιχεία αυτά αντλεί δύναμη και κουράγιο για να πορευτεί στο δύσκολο δρόμο που επέλεξε».
«Μαζί με τη σύντροφό του θα αποκτήσουν τη μοναχοκόρη τους Καίτη, την οποία ευτύχησαν στη συνέχεια να καμαρώσουν να καταλαμβάνει δημόσια αξιώματα και να στέκεται πλάι στο δικό της σύντροφο ζωής, τον Κώστα Σιαμμά», πρόσθεσε.
Στη συνέχεια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε στην προσφορά του Γλαύκου Κληρίδη στον αγώνα της ΕΟΚΑ. «Με το κωδικό όνομα «Υπερείδης» συντάσσεται με τη συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού ελληνισμού και αναλαμβάνει σημαντικές αποστολές πολιτικού χαρακτήρα», είπε.
Απαράμιλλο το θάρρος και το πάθος του.-
«Με απαράμιλλο θάρρος και πάθος, υπερασπίζεται ενώπιον των βρετανικών στρατοδικείων τους μελλοθάνατους αγωνιστές της ΕΟΚΑ. Κι όταν οι προσπάθειές του συντρίβονται μπροστά στις διατεταγμένες αποφάσεις των Άγγλων δικαστών, ο Γλαύκος Κληρίδης γίνεται εξομολόγος των μελλοθανάτων και δεν είναι λίγες οι φορές που λυγίζει», πρόσθεσε.
Συνέχισε λέγοντας ότι «η κατάληξη του μεγαλειώδους εκείνου αγώνα δεν βρίσκει το σύνολο των Ελλήνων της Κύπρου σύμφωνους».
Η ιστορία, πρόσθεσε, «συναντά για άλλη μια φορά το Γλαύκο Κληρίδη να διαβλέπει τους ορατούς κινδύνους του διχασμού και χωρίς συναισθηματισμούς συντάσσεται ανεπιφύλακτα με την υποψηφιότητα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου προκειμένου να συνεισφέρει στην εδραίωση και την προοπτική του νεοσύστατου κυπριακού κράτους».
«Υπεραμύνεται σθεναρά στην κριτική όλων εκείνων που τον κατηγορούσαν ότι στράφηκε κατά της υποψηφιότητας του πατέρα του, επιστρατεύοντας το αρχαίο ρητό: ‘Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων, απάντων τιμιώτερον εστίν η πατρίς’», σημείωσε.
Μέσα στον κυκεώνα της ταραχώδους εκείνης πορείας, είπε, «η ιστορία εντοπίζει το Γλαύκο Κληρίδη, πρώτα από τη θέση του Υπουργού Δικαιοσύνης κι ύστερα από τη θέση του πρώτου Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, να αποτελεί φωνή σύνεσης, μετριοπάθειας, ενότητας και αυτογνωσίας». Να προειδοποιεί, πρόσθεσε, «για τις καταστροφικές συνέπειες, που θα επέφερε ο διχασμός του Ελληνισμού, ενώ ταυτόχρονα δεν διστάζει να προειδοποιεί και τις δύο κοινότητες για τις καταστροφικές συνέπειες από τη μη τήρηση των συμφωνηθέντων».
Η στάση του εναντίον του εθνικού διχασμού.-
Αναφέρθηκε και στη στάση του Γλαύκου Κληρίδη εναντίον του εθνικού διχασμού. Ύψωσε, ανέφερε, «για άλλη μια φορά τη φωνή του, επιμένοντας πως η βία φέρνει μόνο βία. Και πως η δημοκρατία επιτάσσει το διάλογο, τη πολυφωνία την ανοχή στην αντίθετη άποψη και το σεβασμό στην πολιτική διαφορετικότητα και κυρίως την εθνική συνεννόηση».
«Πρώτος κάνει πράξη την πολιτική του εφικτού και μέσα από τη διαπραγματευτική του δεινότητα και αξιοπιστία επιτυγχάνει να φτάσει σε απόσταση αναπνοής από μια συνολική συμφωνία που βελτίωνε σημαντικά τις πρόνοιες του Συντάγματος της Ζυρίχης», είπε.
Ανέφερε ακόμη ότι μετά την αποτυχία επίτευξης συμφωνίας και τα τραγικά γεγονότα του 1974, ο Γλαύκος Κληρίδης «μέσα σε τραγικές για το λαό μας περιστάσεις, κάτω από αντίξοες συνθήκες που δύσκολα μπορούν να περιγραφούν, ο Γλαύκος Κληρίδης ως Προεδρεύων της Δημοκρατίας, αναλαμβάνει να επιτελέσει ένα πολυδιάστατο έργο».
Να επουλώσει, πρόσθεσε, «τις πρώτες πληγές από την εισβολή, να αποκαταστήσει σχέσεις αρμονικής συνεργασίας με τη δημοκρατική πια Ελλάδα, να περιφρουρήσει τη διεθνή υπόσταση της κλονισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας, να ανασυγκροτήσει τις ανύπαρκτες δομές του κράτους, να απελευθερώσει τους αιχμαλώτους, να εντοπίσει τους αγνοουμένους, να στηρίξει τους εγκλωβισμένους, να τιμήσει τους πεσόντες και τους νεκρούς, να ανακουφίσει τους πρόσφυγες».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επεσήμανε παράλληλα ότι εκτός από τις δημόσιες ευχαριστίες του Μακαρίου για το έργο του, «σύσσωμη η Βουλή των Αντιπροσώπων, η δημοκρατική Ελλάδα και η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του Γλαύκου Κληρίδη τον έντιμο πολιτικό, τον καλό καραβοκύρη, που κάτω από έκρυθμες περιστάσεις παραλαμβάνει χάος και παραδίδει συντεταγμένο κράτος, όπως ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος ανέφερε χαρακτηριστικά από το βήμα της Βουλής σε ομιλία του την 1η Νοεμβρίου 1975».
Παρά την πικρία που έζησε από τους αντιπάλους τους , είπε, «την παρέκαμψε με τη γνώριμη νηφαλιότητα και υψηλοφροσύνη του. Χωρίς ποτέ μα ποτέ ο ίδιος να ενδώσει στον πειρασμό να αποδώσει στους πολιτικούς του αντιπάλους όσα εκείνοι κατά καιρούς αστόχαστα του είχαν αποδώσει».
Ειδική αναφορά έκανε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στην ίδρυση από τον εκλιπόντα του Δημοκρατικού Συναγερμού.
«Με το αλάνθαστο πολιτικό του αισθητήριο, την αδιάψευστη διαίσθηση και διορατικότητά του, από την πρώτη κιόλας εκείνη στιγμή δηλώνει παρών στο προσκλητήριο για μια νέα Κύπρο της δημοκρατίας, του πλουραλισμού και της πολυφωνίας», είπε, «για μια σύγχρονη κοινωνία της ανοχής, της διαφορετικότητας και της δημιουργικής σύνθεσης».
Διαβλέπει, πρόσθεσε, «τη δυνατότητα μιας μεγάλης ευκαιρίας για μια νέα πορεία της κυπριακής κοινωνίας προς το μέλλον. Με ανανέωση της δημοκρατίας, με απόλυτη καταδίκη
της ρητορικής πλειοδοσίας, με απόρριψη της βίας και των φανατισμών, με ευρωπαϊκό πολιτικό πολιτισμό».
«Ξεπερνώντας στην πράξη στερεότυπα σύνδρομα ανασφάλειας, απομόνωσης και επαρχιωτισμού, τολμηρά αποτυπώνει το όραμά του για μια Κύπρο που θα συμπορεύεται ισότιμα και δημιουργικά με τους λαούς της Ενωμένης Ευρώπης», τόνισε.
Μέσα, πρόσθεσε, «από τον κυκεώνα των ακραίων εκείνων γεγονότων, ο Γλαύκος Κληρίδης, παραμερίζοντας τα όποια αισθήματα προσωπικής πικρίας, αναδεικνύεται με τη διαλεκτική του μετριοπάθεια ως σοφός πολιτικός ηγέτης του μέτρου, της μετριοπάθειας και της συνδιαλλαγής.
Σταχυολογώντας την παρουσία του στην ηγεσία του κράτους από το 1993 ως το 2003, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι αποδύθηκε «σε μια πολυεπίπεδη προσπάθεια για αναβάθμιση της αδελφικής συνεργασίας με την Ελλάδα, για την επίτευξη μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης του Κυπριακού και για κατάκτηση του μεγάλου εθνικού και στρατηγικού στόχου της ένταξης στην ευρωπαϊκή οικογένεια».
«Παρακάμπτοντας διεθνείς αντιδράσεις και ασφυκτικές πολιτικές πιέσεις, επισφραγίζει με την ιστορική απόφαση της Κοπεγχάγης στις 12 Δεκεμβρίου 2002, την ένταξη της πατρίδας μας στην Ενωμένη Ευρώπη, όταν μάλιστα η Άγκυρα απροσχημάτιστα απειλούσε με άνευ ορίων αντιδράσεις», σημείωσε.
Την ίδια ώρα επεσήμανε ότι «στα δέκα χρόνια διακυβέρνησης Κληρίδη, με τη συνεργασία όλων ανεξαιρέτως των πολιτικών δυνάμεων, επιτεύχθηκε η σταθεροποίηση της οικονομίας, η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, η διεύρυνση των δικαιωμάτων των ασθενέστερων στρωμάτων του λαού ώστε η Κύπρος δικαιωματικά να διεκδικήσει και τελικά να επιτύχει την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τις καλύτερες μάλιστα επιδόσεις».
Φεύγει καταξιωμένος.-
Μετά την απώλεια των εκλογών το Φεβρουάριο του 2003 και παρά το «γεγονός πως το προχωρημένο της ηλικίας θα του επέτρεπε να παραμείνει μακράν, συμπαραστέκεται στον επόμενο Πρόεδρο, συνοδεύοντας τον σε όλες τις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν».
«Στο δημοψήφισμα, παρά τις διαφωνίες του με πολλές των προνοιών του τελικού σχεδίου λύσης, με τον πραγματισμό που τον διέκρινε δεν δίστασε να κάμει δημόσια γνωστές τις επιλογές του», είπε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, προσθέτοντας ότι «το αποτέλεσμα της λαϊκής
ετυμηγορίας γίνεται απόλυτα σεβαστό από τον ηγέτη που σε όλη του τη ζωή αγωνίστηκε για την επικράτηση των δημοκρατικών αξιών».
Ο Γλαύκος Κληρίδης, τόνισε, «φεύγει καταξιωμένος με μια καθολική αναγνώριση που αποτυπώνεται όχι μόνο στην παρουσία σύσσωμης της πολιτικής ηγεσίας του τόπου και του λαού αλλά και με τη συμμετοχή της πολιτικής ηγεσίας της Ελλάδας και σωρείας άλλων διακεκριμένων προσωπικοτήτων τους οποίους και θερμά ευχαριστώ για την εδώ παρουσία τους».
Δημόσια ευγνωμοσύνη.-
Εξέφρασε δημόσια τις ευχαριστίες του προς το πρόσωπο του εκλιπόντος πρώην Προέδρου, λέγοντας ότι «θα ήταν ασυγχώρητη αγνωμοσύνη, αν σαν επίλογο του ταπεινού μου λόγου δεν εξέφραζα δημόσια τα όσα πολλά σου χρωστώ».
Σ’ ευχαριστώ, είπε, «γιατί με περιέβαλες με πατρική στοργή και αγάπη, γιατί με στήριξες σε δύσκολες ώρες, γιατί με δίδαξες να ανέχομαι και να υπομένω, να σέβομαι και να τιμώ, όσους εκφράζουν την άλλη άποψη».
«Πάνω απ’ όλα όμως σε ευγνωμονώ γιατί με δίδαξες, πως σε κρίσιμες ώρες η αγάπη του ηγέτη προς την πατρίδα δεν υπηρετείται από την ρητορεία των μεγάλων λόγων, αλλά από την τόλμη και την αποφασιστικότητα να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος», υπογράμμισε.
Απευθυνόμενος για τελευταία φορά στον Γλαύκο Κληρίδη, ο Πρόεδρος Ανατασιάδης του είπε ότι «θέλω να είσαι ήσυχος αλλά και βέβαιος, πως θα συνεχίσουμε με την ίδια αποφασιστικότητα τους αγώνες σου ώστε να μην αργήσει η μέρα που μνημονεύοντας σε θα σου αναγγείλουμε πως φανήκαμε αντάξιοι των προσδοκιών σου».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου