Φυλάκιση 25 χρόνων στον Χατζηπαναγή για τον φόνο στην Κοφίνου.- Επεισόδια και χειροκροτήματα στο Δικαστήριο.-

Με παρατεταμένα χειροκροτήματα από δεκάδες συγγενείς του Παναγιώτη Σταύρου, 54 χρόνων, ο οποίος έπεσε νεκρός από τα πυρά του Πρόδρομου Χατζηπαναγή, άλλως Γιαννή, στις 23 Μαρτίου 2013 στην Κοφίνου, έγινε δεκτή η ποινή φυλάκισης των 25 χρόνων την οποία επέβαλε χθες στον κατηγορούμενο, το Μόνιμο Κακουργιοδικείο που συνεδρίασε στη Λάρνακα.

Στην απόφασή του το Κακουργιοδικείο επέβαλε στον Χατζηπαναγή, 34 χρόνων από την Κοφίνου, ποινή φυλάκισης 25 χρόνων για ανθρωποκτονία και 15 χρόνων για την απόπειρα φόνου τεσσάρων ανθρώπων. Το δικαστήριο δεν επέβαλε ποινή στις άλλες τρεις κατηγορίες που αντιμετώπιζε ο Χατζηπαναγή.
Ο Χατζηπαναγή είχε παραδεχθεί ενώπιον του δικαστηρίου ενοχή σε εννέα συνολικά κατηγορίες, οι οποίες αφορούν ανθρωποκτονία με θύμα τον 54χρονο Παναγιώτη Σταύρου, απόπειρα φόνου κατά των Αδάμου και Παναγιώτη Λάμπρου και της Κατερίνας Χατζηκουμπάρου, παράνομη κατοχή στρατιωτικού πυροβόλου όπλου τύπου καλάσνικοφ, παράνομη μεταφορά στρατιωτικού πυροβόλου όπλου τύπου καλάσνικοφ και παράνομη κατοχή και μεταφορά εκρηκτικών υλών.
Η διαδικασία, που ήταν ορισμένη για τις 12.30 το μεσημέρι, ξεκίνησε με επεισόδια, διαπληκτισμούς, διαξιφισμούς και εξύβριση αστυνομικών από τους συγγενείς του θύματος, των οποίων «τα πυρά» έπληξαν και τους δημοσιογράφους. Δεκάδες μαυροφορεμένοι συγγενείς εισήλθαν λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι στην αίθουσα του δικαστηρίου, φορώντας μαύρα μπλουζάκια με τη φωτογραφία του θύματος, και άρχισαν να διαπληκτίζονται με τους δεκάδες αστυνομικούς της ΜΑΑΔ, του Ειδικού Αντιτρομοκρατικού Ουλαμού (ΕΑΟ) και του ΤΑΕ Λάρνακας για τις θέσεις όπου θα κάθονταν. Αρκετοί από τους συγγενείς διαμαρτυρήθηκαν γιατί δημοσιογράφοι «κρατούσαν τις θέσεις» - όπως είπαν - στις οποίες κάθονταν οι ίδιοι στις προηγούμενες δικάσιμους.
Με την άφιξη του κατηγορουμένου στην αίθουσα του δικαστηρίου, οι συγγενείς άρχισαν να φωνάζουν και να βρίζουν τον κατηγορούμενο ενώ αρκετοί από αυτούς προχώρησαν με άγριες διαθέσεις προς το μέρος του, παρά το γεγονός ότι περιτριγυριζόταν από ισχυρή αστυνομική δύναμη.
Η σύζυγος του θύματος έφτυσε τον κατηγορούμενο με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν επεισόδια με φωνές, βρισιές, και βία και δύο από τους συγγενείς βγήκαν με τη συνοδεία αστυνομικών έξω από την αίθουσα. Στην προσπάθεια συγγενών να αποσπάσουν από τα χέρια της αστυνομίας το ένα άτομο, από κτύπημα αστυνομικού, έσπασε η μύτη ενός ατόμου, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν εκ νέου επεισόδια με αστυνομικούς, οι οποίοι αναγκάστηκαν να οδηγήσουν έξω από την αίθουσα δύο άλλα άτομα.
Με την έναρξη των πρώτων επεισοδίων ο κατηγορούμενος φυγαδεύτηκε στην αίθουσα που χρησιμοποιούν οι δικαστές και παρέμεινε εκεί μέχρι να επανέλθει η τάξη, φρουρούμενος από αρκετούς αστυνομικούς της ΜΑΑΔ και του ΕΑΟ.
Τελικά η διαδικασία ξεκίνησε γύρω στις 12.50 και με την είσοδο των δικαστών στην αίθουσα ο Πρόεδρος του Κακουργιοδικείου Χάρης Πογιατζής ανέφερε προς τους παρευρισκόμενους ότι έλαβε γνώση των επεισοδίων που σημειώθηκαν και συνέστησε ησυχία μέχρι την ολοκλήρωση της ανάγνωσης της απόφασης και την απομάκρυνση του κατηγορούμενου. Προειδοποίησε ακόμα ότι σε περίπτωση που υπήρχε φασαρία ή σημειώνονταν οποιαδήποτε επεισόδια, τότε θα αναγκαζόταν να εκκενώσει την αίθουσα.
Διαβάζοντας την πολυσέλιδη απόφαση του Δικαστηρίου, ο κ. Πογιατζής αναφέρθηκε στις κατηγορίες που αντιμετώπιζε ο κατηγορούμενος και είπε πως αρχικά υπήρχε η κατηγορία για φόνο εκ προμελέτης, ενώ όταν στη συνέχεια ο Χατζηπαναγή παραδέχθηκε ανθρωποκτονία, έγινε τροποποίηση του κατηγορητηρίου. Ακολούθησε το ιστορικό της υπόθεσης το οποίο οδήγησε στην τραγική ημέρα της 23ης Μαρτίου 2013 και ο κ. Πογιατζής είπε πως η διαμάχη μεταξύ του κατηγορούμενου και της οικογένειας του θύματος ξεκίνησε από το 2012 όταν και οι δύο οικογένειες διεκδικούσαν την τουρκοκυπριακή οικία που διέμενε μέχρι το θάνατο του, ο παππούς του Χατζηπαναγή.
Ο κ. Πογιατζής αναφέρθηκε και στη διαμάχη που είχε ο κατηγορούμενος με την οικογένεια των Παναγιώτη και Αδάμου Λάμπρου, η οποία ξεκίνησε πριν από δέκα χρόνια και αφορούσε τα σύνορα ενός τεμαχίου γης που διεκδικούσαν και οι δύο. Ωστόσο από το Μάρτιο του 2012 που είχε επιλυθεί η μεταξύ τους διαμάχη, δεν υπήρχε καμιά διαφορά μεταξύ της οικογένειας Λάμπρου και του κατηγορούμενου.
Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου έκανε αναφορά και στο θέμα της αγόρευσης του δικηγόρου του κατηγορουμένου Ευστάθιου Ευσταθίου για μετριασμό της ποινής και είπε πως το όλο περιστατικό που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο του Σταύρου και τον τραυματισμό άλλων τεσσάρων ατόμων, έγινε λόγω της συναισθηματικής φόρτισης που κατέλαβε τον κατηγορούμενο. Η φόρτιση αυτή προήρχετο από το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος είχε πολύ στενή σχέση με τη γιαγιά και τον παππού του και θεωρούσε ότι μετά από 38 χρόνια που ζούσαν στο τουρκοκυπριακό σπίτι που τους παραχωρήθηκε από την κυβέρνηση μετά την τουρκική εισβολή και την προσφυγιά, δικαιούτο αυτός την οικία και όχι η οικογένεια του θύματος, η οποία τελικά την εξασφάλισε.
Ταυτόχρονα το δικαστήριο δεν δέχθηκε ως ελαφρυντικό παράγοντα τον ισχυρισμό του συνηγόρου υπεράσπισης ότι ο κατηγορούμενος προκλήθηκε από το θύμα, ενώ ο Πρόεδρος του Σώματος είπε πως η παρούσα υπόθεση βρίσκεται στο μεταίχμιο του φόνου εκ προμελέτης, ότι εντελώς συμπτωματικά δεν υπήρξαν περισσότερα θύματα και ότι σε 13 λεπτά σκοτώθηκε ένα άτομο και τραυματίστηκαν άλλα τέσσερα. Το δικαστήριο αποδέχτηκε τις ψυχολογικές και ψυχιατρικές εκθέσεις που παρουσιάστηκαν από το συνήγορο υπεράσπισης του κατηγορουμένου και ο κ.
Πογιατζής είπε πως σύμφωνα με τις εκθέσεις αυτές ο Χατζηπαναγή ήταν άτομο με χαμηλή νοημοσύνη.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης της απόφασης του δικαστηρίου, ο Χατζηπαναγή καθόταν στη θέση του, με το κεφάλι προς τα κάτω και κρατώντας το κεφάλι του.
Μετά την έξοδο από την αίθουσα του δικαστηρίου, η σύζυγος του Παναγιώτη Σταύρου λιποθύμησε και κλήθηκε ασθενοφόρο, ωστόσο η γυναίκα βρήκε τις αισθήσεις της.
Ο Παναγιώτης Σταύρου είχε φονευθεί στην Κοφίνου στις 23 Μαρτίου 2013, όταν ο Πρόδρομος Χατζηπαναγή εμφανίστηκε με όπλο καλάσνικοφ σε τουρκοκυπριακό σπίτι και πυροβόλησε επιτόπου τον Παναγιώτη Σταύρου και το γιο του, Γιώργο Γεωργίου. Ο Σταύρου έπεσε νεκρός, ενώ ο γιος του τραυματίστηκε.
Στη συνέχεια ο Χατζηπαναγή μετέβη σε μικρή υπεραγορά που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το τουρκοκυπριακό σπίτι και εκεί πυροβόλησε τους δύο ιδιοκτήτες, αδέρφια Παναγιώτη και Αδάμο Λάμπρου, με τους οποίους είχε επίσης περιουσιακής φύσης διαφορές.
Στην υπεραγορά και κατά τη διάρκεια πάλης που έγινε με άλλο πολίτη, ο οποίος προσπάθησε να του αποσπάσει το όπλο, πυροβολήθηκε η 36χρονη Κατερίνα Χατζηκουμπάρου, η οποία βρισκόταν στην υπεραγορά μαζί με τα παιδιά της για να ψωνίσει. Επίσης τραυματίστηκε ο πολίτης που πάλεψε με το δράστη.
Σύμφωνα με νομικούς κύκλους η ποινή που επιβλήθηκε είναι η δεύτερη βαρύτερη ποινή για ανθρωποκτονία στα δικαστικά δρώμενα. Η πρώτη υπόθεση, όπως αναφέρουν, αφορά ποινή φυλάκισης 26 χρόνων που επέβαλε το Μόνιμο Κακουργιοδικείο στις 6/7/2007, στον Ζαννέτο Τσαπατσάρη, ο οποίος στις 7 Μαΐου 2007 πυροβόλησε και σκότωσε τον Ιάκωβο Κυριάκου, τέως από την Ακανθού, ύστερα από απόπειρα ληστείας σε υποκατάστημα της Τράπεζας Κύπρου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πού είναι το "Σημείο L" στον άνδρα;

Αρχίζει σήμερα η συζήτηση επί του επικαιροποιημένου

Πρόταση διαμονής!!! Aγροτουριστικά διαμερίσματα "Ενύπνιον"