Αγοραίος έρωτας σε τιμές ξεφτίλας...

Λάρνακα: Το φαινόμενο είναι γνωστό στη Λάρνακα, από χρόνια. Κάθε Κυριακή, στο μικρό πάρκο δίπλα από το Κεντρικό Ταχυδρομείο της πόλης (κοντά στις Φοινικούδες), διεξάγεται πορνεία. Όχι όλες, αλλά αρκετές από τις Ασιάτισσες που πηγαίνουν εκεί, έχοντας το κυριακάτικο ρεπό τους από τον εργοδότη, αντί να πάρουν κάποιο φαγητό και να συμφάγουν με τις φίλες τους, προσφέρουν το κορμί τους προς εμπορία. Κάτι σαν «μαρκέτα», παζαράκι αγοραίου έρωτα, για το οποίο λίγο ή πολύ γνωρίζει, αν όχι όλη, η μισή τουλάχιστον Λάρνακα.

Το πρόβλημα δεν είναι οι Βιετναμέζες και οι Φιλιππινέζες που πηγαίνουν εκεί κάθε Κυριακή και επιδίδονται σε τέτοιες ενέργειες, αλλά η νοοτροπία που αναπτύχθηκε μεταξύ κάποιων ηλικιωμένων παππούδων στην πόλη και τα περίχωρα της Λάρνακας, αλλά και κάποιων άλλων «αλανιάρηδων», που καυχώνται εδώ και χρόνια πως «τζιαμαί στις Φοινικούδες, με 5-10 ευρώ βρίσκεις μια Βιετναμέζα και κάνεις τη δουλειά σου όμορφα και ωραία». Και πολύ οικονομικά ή μάλλον τζάμπα, θα μπορούσε να προσθέσει κάποιος.

Παζαράκι αγοραίου έρωτα σε συχνότητες ενός εξευτελισμού και διασυρμού της αξιοπρέπειας.

Αυτή τη νοοτροπία, που το χάλι της φαίνεται πως επιδεινώθηκε σε μέγιστο βαθμό ελέω και κρίσης που προέκυψε, πραγματεύτηκε διακριτικά το οδοιπορικό του «Φ», την προπερασμένη Κυριακή στην περιοχή. Κρίση και προβλήματα στην οικονομία και κάποιοι εργοδότες γυναικών από την Ασία μόλις τα βρήκαν σκούρα, έστειλαν στη σέντρα της ανεργίας τις αλλοδαπές που τους ντάντευαν μωρά και παππούδες και τους καθάριζαν μπάνια και τουαλέτες.

Μια πίτα σουβλάκια

Φυσικά, στο ενδιαφέρον οδοιπορικό μας δεν συναντήσαμε μόνο τους «αλανιάρηδες» που ψωνίζουν έρωτα... σε τιμές άκρατης ξεφτίλας και μαραμένων κολοκυθιών. Είναι κι αυτοί που συχνάζουν εκεί και αγοράζουν τον έρωτα με αντίτιμο τα πέντε ευρώ που στοιχίζει μια πίτα σουβλάκια. Κι αν κόψουν και σε μέρα με κέφια για χουβαρδαλίκια, κερνούν το θήραμα και ένα αναψυκτικό. Τα κουβαλάνε στα καλαθάκια των μοτορούδων, με τις οποίες πηγαίνουν στην περιοχή. Μάλλον λέγοντας στις γριές τους πως «θα πάνε για πιλόττα και κουγκά στο σωματείο».

Σε όρια ξεφτίλας...

Στην Κύπρο του 2013 και της κρίσης στο παζαράκι του αγοραίου έρωτα, έπιασαν πάτο, μάλλον ξεχαρβάλωσαν και τον πάτο και έφτασαν στα όρια της άκρατης ξεφτίλας, οι τιμές του πληρωμένου έρωτα. Και έτσι, ο φαφούτης των 70 και βάλε ετών, σε στιγμές ερωτικής λίμπιντο, ψάχνει να «κάνει τη δουλειά του» κανακεύοντας το θήραμα με μαραμένα σέλινα, πορτοκάλια μαραμένα που κάνουν μόνο για χυμό και τσαλακωμένα από τις πολλές μέρες και τη ζέστη, σπανάχια και μαρούλια. Εικόνες άκρατης ξεφτίλας, από «αλανιάρηδες» με ιστορία στη γη 70 και βάλε χρόνων, να επιζητούν φιλιά και χάδια και όχι μόνο... Παζαράκι αγοραίου έρωτα, για κάποιους που βρήκαν τρόπο «να κάνουν τη δουλειά τους», τόσο φτηνά όσο πουθενά, δηλαδή με λίγα κολοκύθια μαύρα και μαραμένα αξίας ενός ευρώ, λίγο πάνω ή και κάτω…