ΓΑΛΛΙΑ: Από τους «Μερκοζί» στους «Μερκολάντ»

Αυξημένο προβάδισμα Ολάντ δείχνουν τα exit polls στη Γαλλία - Ο πιθανότερος νέος ένοικος του Ελιζέ δηλώνει ότι το πρώτο που θα κάνει είναι να πετάξει κοντά στην... Ανγκελα Μέρκελ
ΠΑΡΙΣΙ: Οι «Μερκοζί» θα δώσουν τη θέση τους στους «Μερκολάντ» την επομένη των τελικών γαλλικών προεδρικών εκλογών, στις έξη Μαίου, καθώς ο νέος ένοικος του Ελιζέ αναμένεται να είναι ο Φρανσουά Ολάντ. 

Αυξημένο προβάδισμα στον Σοσιαλιστή υποψήφιο Φρανσουά Ολάντ δίνουν τα πρώτα exit polls στη Γαλλία, μετά το κλείσιμο της κάλπης, ενώ εντυπωσιακό είναι το ποσοστό της ακροδεξιάς υποψήφιας Μαρίν Λε Πεν.

Σύμφωνα με τη γαλλική «Le Monde», ο Ολάντ λαμβάνει το 28,4%, ο δεξιός Γάλλος πρόεδρος έρχεται δεύτερος με 25,5%, ενώ εντυπωσιακά υψηλό είναι το ποσοστό της Μαρίν Λε Πεν, που αγγίζει το 20%. Τέταρτος έρχεται ο υποψήφιος της αριστεράς Ζαν-Λικ Μελανσόν με 11,7%, τέταρτος ο κεντρώος Φρανσουά Μπαϊρού με 8,5%. Η υποψήφια των Πρασίνων Εύα Ζολί περιορίζεται στο 2%, ο εθνικιστής δεξιός Νικολά Ντιπόν-Ενιάν στο 1,8%, άκρας αριστεράς NPA, Φιλίπ Πουτού στο 1,2%, η επίσης αριστερή υποψήφια Ναταλί Αρτό στο 0,7% και ο υπεραμυνόμενος της παγκόσμιας ολιγαρχίας Ζακ Σεμινάντ στο 0,2%.

Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ο Σοσιαλιστής υποψήφιος προηγείται του Νικολά Σαρκοζί κσι στον δεύτερο γύρο που θα διεξαχθεί στις 6 Μαΐου. Όπως έχει δηλώσει ο Ολάντ, το πρώτο ως πρόεδρος επίσημο ταξίδι του θα το πραγματοποιήσει στο Βερολίνο για να συναντηθεί με την Ανγκελα Μέρκελ.

Οι «Μερκολάντ» δεν ξεκίνησαν με το δεξί. Αυτά που χωρίζουν τη γαλλογερμανική «ατμομηχανή» της Ευρώπης είναι, προς το παρόν, πολύ περισσότερα από εκείνα που την ενώνουν, πράγμα που θα έχει επιπτώσεις στην πορεία της ΕΕ. Το κυριότερο εμπόδιο στον μήνα του μέλιτος των «Μερκολάντ» είναι το σύμφωνο δημοσιονομικής πειθαρχίας.

Το σύμφωνο αυτό υπογράφηκε στις 2 Μαρτίου από τα 25 εκ των 27 κρατών-μελών της ΕΕ (πλην Βρετανίας και Τσεχίας) και περιλαμβάνει τον λεγόμενο «χρυσό κανόνα», ο οποίος απαγορεύει το έλλειμμα στους εθνικούς προϋπολογισμούς. Υπογράφηκε κατόπιν επιμονής της γερμανίδας καγκελαρίου, η οποία θεώρησε ότι, για να αποδεχθεί η εξαιρετικά αρνητική γερμανική κοινή γνώμη το πακέτο διάσωσης της Ελλάδας θα έπρεπε να λάβει εγγυήσεις ότι οι «μέρμηγκες» Γερμανοί δεν θα χρηματοδοτούν στο διηνεκές τους «τζίτζικες» Νοτιοευρωπαίους. 

Η Μέρκελ τρέμει στην ιδέα ότι ο Ολάντ θα ανέβει στην εξουσία της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης. Ο Σοσιαλιστής υποψήφιος _ τον οποίο αρνήθηκε να συναντήσει προεκλογικά _ έχει δηλώσει ότι θα θέσει βέτο στην επικύρωση του συμφώνου δημοσιονομικής πειθαρχίας από τη γαλλική Βουλή αν δεν προστεθούν σε αυτό αναπτυξιακά μέτρα. «Αν το σύμφωνο δεν περιέχει μέτρα για την ανάπτυξη, δεν θα υποστηρίξω την επικύρωσή του από την Εθνοσυνέλευση. Αυτή την υπόσχεση έχω δώσει στους Γάλλους και θα την τηρήσω», επανέλαβε την περασμένη εβδομάδα. Πρόσθεσε, δε, ότι υπάρχουν πολλοί ηγέτες που συμφωνούν μαζί του. «Δεν είμαι απομονωμένος» είπε, αφήνοντας να εννοηθεί ότι το ζήτημα μπορεί να διχάσει την Ευρώπη.

Η Μπούντεσταγκ πρέπει να επικυρώσει το σύμφωνο στα τέλη Μαΐου με πλειοψηφία δύο τρίτων. Αλλά οι γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι απαιτούν να συμπεριληφθούν μέτρα για την ανάπτυξη και την απασχόληση, στα οποία αντιτίθενται οι Φιλελεύθεροι εταίροι της Μέρκελ στον κυβερνητικό συνασπισμό. Τα πράγματα βεβαίως δεν είναι τόσο απλά, γιατί η αντιπολίτευση θα δυσκολευτεί να καταψηφίσει ένα σύμφωνο το οποίο υποστηρίζει η συντριπτική πλειονότητα της γερμανικής κοινής γνώμης. 

Πρέπει ωστόσο να θυμηθούμε ότι ούτε οι «Μερκοζί» είχαν ξεκινήσει με το δεξί. Αρχικά υπήρχε μια αμοιβαία απέχθεια που έκανε τη Μέρκελ να αποκαλεί τον Σαρκοζί «μπουφόνο νάνο» και «Μίστερ Μπιν» και εκείνον να την κοροϊδεύει για το βάρος της («Λέει ότι κάνει δίαιτα και μετά σερβίρεται δύο φορές τυρί»). Η μετρημένη γερμανίδα καγκελάριος και ο επιδειξιομανής γάλλος πρόεδρος σχημάτιζαν ένα αταίριαστο ζεύγος. Η οικονομική κρίση τούς ένωσε, γεννώντας την οντότητα «Μερκοζί».

Αλλά και οι «Μερκοζί» έχουν πλέον πεθάνει - τους σκότωσε ο Σαρκοζί την περασμένη Κυριακή, όταν αμφισβήτησε σε προεκλογική συγκέντρωση στο Παρίσι τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Για το Βερολίνο, η ανεξαρτησία της ΕΚΤ και η απαγόρευση να τυπώνει χρήμα για να ενισχύει την ανάπτυξη αποτελούν «ευαγγέλιο». Οι δηλώσεις του Σαρκοζί θεωρούνται προεκλογικό πυροτέχνημα, όμως έσπασαν τον όρκο σιωπής των «Μερκοζί» να μη συζητείται ποτέ δημοσίως η ΕΚΤ. 

Αλλο θέμα τριβής ανάμεσα σε Γαλλία και Γερμανία είναι η έκδοση ευρωομολόγων την οποία επιθυμεί ο Ολάντ και άλλοι ευρωπαίοι Σοσιαλιστές, αλλά το Βερολίνο θα πρέπει να πειστεί για να συμφωνήσει. «Εγώ δεν υποτάσσομαι» δηλώνει ο Ολάντ, υπονοώντας ότι ο Σαρκοζί είναι ο «γιέσμαν» της Μέρκελ. 

Στο Βερολίνο δεν περνάει μέρα χωρίς να συζητηθούν οι επιπτώσεις του αποτελέσματος των γαλλικών εκλογών στην ΕΕ. Και στις δύο πλευρές του Ρήνου, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη, δεν θεωρείται απίθανος ένας συμβιβασμός ανάμεσα στους «Μερκολάντ». 

Αλλωστε ο πραγματισμός επικρατεί πάντα εντός της ευρωπαϊκής γαλλογερμανικής «ατμομηχανής». Η σχέση μεταξύ των δύο χωρών παραμένει στενή και αδιατάραχτη ανεξάρτητα από το ποιος ανεβαίνει στην εξουσία σε καθεμία από αυτές. 

Είναι γνωστές οι μεταμεσονύχτιες διαφωνίες μετά ουρλιαχτών μεταξύ Ζακ Σιράκ και Γκέρχαρντ Σρέντερ στις ευρωπαϊκές συνόδους, καθώς και ότι ο Φρανσουά Μιτεράν είχε προσπαθήσει να σαμποτάρει την επανένωση της Γερμανίας του Χέλμουτ Κολ. Στο τέλος όμως οι δύο χώρες πάντα ευθυγραμμίζονταν. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και με τους «Μερκολάντ» _ πόσω μάλλον που τόσο η Μέρκελ όσο και ο Ολάντ έχουν παρόμοιους, μετρημένους χαρακτήρες.